آدمیت

گفته بودی تا آدمیت فاصله داری تو  این  فاصله رو برام کم کن!
  کجایی تا برایت بگویم
تو فاصله ای نداشتی تا آدمیت! بعد تو کسانی رو دیدم که راهشان حتی به آدمیت نمیرسید هر چه میرفتن دورتر میشدن از آدمیت.
هیچ وقت عوض نشدی با همون کیفیت اول و مشتاق تر و بیشتر دوستم داشتی.
ترسم از عشق بی نهایتت بود یا از خودم!
کاش میدونستی سرسخت بودنم از کجاست! من پر از اتفاقاتی هستم که ته دلمو خالی میکنه.زندگیم خالی بود از خوبی ها تو مثل  خوابی شیرین بودی که باید بیدار میشدم و باز میان تلخی ها فرو میرفتم.
کاش میدونستی چه روزها و لحظات جهنمی داشتم.