حس مبهم...
هیچ کسی نمیتونه بفهمه چه حالی داری حتی اگه بارها توضیح بدی...یه حسی هست که قابل بیان نیست. اصلن قابلیت شنیداری نداره فقط حسه که باید با تمام وجودت درکش میکنی.
میفهمیش اما نمیتونی به کسی بفهمونیش.
من همون اشک گوشه ی چشمت هستم که حسرتی رو با خود روی گونه هایت حمل میکرد .
بغض سنگینی هستم که راه گلویم را بسته نه گریه مرا سبک میکند نه فراموش کردنت دلم میخواد به اندازه ی تمام این سالها بدون صدا فریاد بزنم و بمیرم.