خدا بزرگ است...

بنظرم زمان خیلی عجله دارد نمیدانم مقصدش کجاست عمر ما را هم در دستهایش گرفته و می دود...

 مادرم زمان را فقط برای وقت نماز میخواهد برایش مهم نیست چه وقتی از روز یاشب یا سال است همین که بفهمد کی وقت نماز میرسد کافیست. هر اتفاقی هم که در زندگیمان می افتد فقط این جمله را میگوید

*خدا بزرگ است*

گاهی فکر میکنم شاید چون خانه ی ما کوچک است خدا اینجا جا نمیگیرد یا اینجا راحت نیست برای همین خیلی کم به ما سر میزند ما همیشه او را دعوت میکنیم و کلی هم منتظرش می مانیم گفتیم حداقل تا دم در بیا ما شما را ببینیم تا دلمان خوش باشد که به خانه ی ما هم آمدی و  بیادما هم هستی...

خدایا

 گاهی اندازه ی خانه ی ما شو و کنار ما هم بنشین و به ما گوش بده.

منتظرت هستیم.